REKLAM
Tanzimat döneminin en gür sesli şairi, Namık Kemal 21 Aralık 1840 tarihinde Tekirdağ’da dünyaya geldi. Babası Yenişehirli Mustafa Asım Bey, annesi bir Arnavut olan Fatma Zehra Hanım’dır.
Tanzimat döneminin en önemli düşünce, sanat ve siyaset adamlarından birisidir. “Toplum için sanat” anlayışını benimsemiştir. Sanatı, toplumun Batılılaşması için bir araç olarak kullanmıştır. Eserlerini halkın anlayabileceği sade bir dille yazmayı amaçlamıştır. Divan edebiyatının süslü-sanatlı düz yazısı yerine, belli bir düşünceyi iletmeyi amaçlayan yeni bir düzyazıyı kullanmıştır. Eserlerinde noktalama işaretlerini kullanmıştır. Gençliğinde Divan Edebiyatı tarzında şiirler yazmış, Avrupa’ya gittikten sonra yeni edebiyatı benimsemiş ve o yolda yapıtlar vermiştir. Namık Kemal, Fransız edebiyatını örnek almış, romantizmin etkisinde kalmıştır. Şiirleri biçim bakımından eski, konu bakımından yenidir. Yurt, ulus, özgürlük gibi konuları işlemiştir. Ayrıca şiirlerinde mücadeleci tipte bir insan yaratmıştır.
Celaleddin Harzemşah adlı tiyatrosunda Tiyatro ile ilgili düşüncelerini açıklamış, tiyatroyu “eğlencelerin en faydalısı” olarak nitelemiş, halkın eğitilmesinde okul gibi görmüş, sahne dili ve tekniği yönünden başarılı yapıtlar vermiştir. Tiyatrolarının hepsi dram türündedir.
Eserleri
- Vatan Yahut Silistre (1873, yeni harflerle 1940)
- Gülnihâl (1875)
- Âkif Bey
- Zavallı Çocuk (1873)
- Kara Belâ
- Celâleddin Harzemşah
- İntibah (1876)
- Cezmi (1880)
- Bârika-i Zafer
- Devr-i İstîlâ
- Evrâk-ı Perîşan Serisi (1872)
- Silistre Muhâsarası (1873)
- Kanije Muhâsarası (1874)
- Osmanlı Tarihi Medhali (1888)
- Lisan-i Osmani’nin Edebiyatı Hakkında Bazı Mülahazat-ı Şamildir
- Bahar-ı Daniş Mukaddimesi (1874)
- Terceme-i Hâl-i Nevruz Bey (1875)
- Mukaddeme-i Celal (1888)
- Tahrîb-i Harabat
- Takip
- İrfan Paşa’ya Mektup
- Renan Müdafaanamesi
- İntibah Mukaddimesi
- Mes Prison Muahezenesi
- Lisan-ı Osmanî’nin Edebiyatımız Hakkında Bazı Mülâhazatı Şamildir